நாடு எனும் சொல் இறையாண்மையும் குடியுரிமையும் உள்ளடக்கிய ‘country’ எனும் ஆங்கிலச் சொல்லின் தமிழ்ச் சொல்லே. தமிழ்நாடு என்று பெயர் மாற்றம் செய்யும்போது, பல நாடுகளின் ஒன்றியமான இந்தியத் திருநாட்டில் உள்ள ஒரு நாடு என்பதை உணர்த்தும் வகையில்தான் நம் முன்னோர்கள் உணர்ச்சிபூர்வமாக அதைக் கொண்டு வந்தார்கள். ‘தமிழ் நாடு‘ எனும் சொல் இந்திய நாட்டிலுள்ள ஒரு மாநிலத்தை குறிக்கப் பயன்படுத்தப்படுவதால், ஒரு மாநிலத்தைக் குறிக்கும் சொல்லாக அதிலுள்ள ‘நாடு’ என்பதன் பொருள் தேய்ந்தது. அதனால்தான் அப்படி தேயாத சொல்லாக இருக்கும் மற்றொரு சொல்லான தேசம் எனும் சொல்லை சிலர் பயன்படுத்த விரும்புகிறார்கள். தேசம் எனும் சொல் நாடு எனும் சொல்லிற்கான வடமொழிச் சொல். தேசத்தின் கருத்தியலே தேசியம். தமிழ் தேசியம் என்றால் தமிழ் தேசக் கருத்தியல் என்று பொருள். இன்று தேசம் அல்லது ‘தேசியம்‘ ஒருப் பருஞ்சொல்லாகத் தெரிந்தாலும், நாம் அனைவரும் இந்தியத் திருநாட்டின் இறையாண்மையை ஏற்றுக் கொண்டு அதன் அரசமைப்பு சட்டப்படி அதன் அரசியலில் பங்கேற்கும் காரணத்தால் நாளடைவில் தேசியம், தேசம் எனும் சொல்லும் தேய்ந்து தற்போது ‘தமிழ் நாடு‘ எனும் சொல்லிலுள்ள ‘நாடு‘ எனும் சொல் தரும் பொருளையே தரும். நாடு எனும் சொல் ஒரு மாநிலத்திற்கு பயன்படுத்தப்பட்டதால் அதன் பொருள் தேய்ந்திருந்தாலும், ‘தமிழ் நாடு‘ எனும் சொல் சட்டபூர்வமாக மிக கச்சிதமாக அமைந்திருக்கும் ஒரு சொல்லாகவும் ‘நாடு‘ எனும் முழுப் பொருளை நினைவுபடுத்தும் சொல்லாகவும் திகழ்கிறது. ‘தமிழ் நாடு‘ எனும் சொல்லில் இந்திய இறையாண்மையைப் பாதிக்காமல் எப்படி ‘நாடு‘ எனும் சொல் கச்சிதமாக அமைந்துள்ளதோ அப்படியே அதன் நீட்சியான அதன் கருத்தியலைக் குறிக்கும் ‘நாட்சியம்‘ எனும் சொல்லும் அமையும்.
தமிழக்கு அல்லது தமிழனுக்கு தொண்டு செய்வதற்கு தமிழனாக பிறந்திருக்கவேண்டும் என்று ஒரு கட்டாயமும் இல்லை. மனித நேயம் உள்ள எவரும் தமிழனுக்கு தொண்டு செய்யலாம், தமிழ் மீது ஆர்வம் கொண்ட எவரும் தமிழுக்கு தொண்டு செய்யலாம், பலரும் தொண்டு செய்திருக்கிறார்கள். அப்படி தமிழுக்கு அல்லது தமிழனுக்கு தொண்டாற்றியவர்களை தமிழன் என்று அங்கீகரித்துத்தான் நாம் நன்றி பாராட்ட வேண்டும் என்கிற கட்டாயம் ஒன்றும் இல்லை. அவர்கள் தமிழன் என்கிற அடையாளத்தைக் கோரியவர்களும் அல்ல. அவர்கள் தமிழுக்கு, தமிழனுக்கு ஆற்றிய தொண்டிற்காக தமிழன் கடமை உணர்வோடு என்றென்றும் அவர்கள் இன அடையாளத்தோடு அவர்களுக்கு நன்றி பாராட்டிக்கொண்டிருப்பான்.
இதன்படி யாரல்லாம் தமிழனில்லை என்று தெளிக.
அ. தலைமுறை தலைமுறையாக தமிழகத்தில் வாழ்ந்து வந்தாலும் வேறு மொழி அடையாளங்களை தாங்கி நிற்கும் எவரும் தமிழன் இல்லை.
ஆ. தமிழுக்கு தொண்டு செய்த மாற்று மொழியினத்தவர் யாரும் தமிழன் இல்லை.
இ. தமிழின மக்களுக்கு தொண்டு செய்த மாற்று மொழியினத்தவர் யாரும் தமிழன் இல்லை.
ஈ. தமிழ் இலக்கியத்தை படைத்து தமிழுக்காவே உயிர் வாழ்ந்த மாற்று மொழியினத்தவர் எவரும் தமிழன் இல்லை.
தமிழ் மொழி பேசப்படும் ஒரு பகுதியில் இயல்பாக ஏற்படும் மொழித்திரிபுகள் தொல்காப்பியம் படித்த மக்களால் சரி செய்யப்பபட்டு மொழியின் மைய ஓட்டத்துடன் இணைக்கப்படும். தமிழில் செந்தமிழ் நடை என்று ஒன்று இருப்பதால் வட்டாரத் திரிபுகள் அவ்வப்போது செந்தமிழோடு ஒத்துப்பார்த்து சரி செய்யப்படும். சிலப் பகுதிகளில் இயல்பாக ஏற்படும் திரிபுகளோடு வடமொழி கலப்பினால் மேலும் மாற்றமடைந்து அது மீள்வதற்கு முன் நெடுங்கணக்கு மாற்றப்பட்டு விட்டால் புதிதாக ஒரு மொழி பிறந்து விடும். இந்த இயக்கமுறை அடிப்படையில்தான் தமிழில் இருந்து பல மொழிகள் பிறந்தது .
தமிழகம் – தமிழ் நிலப்பரப்பு
தமிழகம் என்பது பண்டைகாலம் தொட்டு காலம் காலமாக தமிழர்கள் தங்கள் தாயகமாகக் கொண்டு வாழும் நிலப்பரப்பைக் குறிக்கும் சொல்லாக இங்கு கையாளப்பட்டுள்ளது. தமிழ்நாடும், தமிழீழமும் சேர்ந்தே இங்கு தமிழகம் என்று கையாளப்பட்டுள்ளது.
தமிழகம் எனும் சொல் தமிழ் கூறும் நல்லுகைக் குறிக்கும் சொல். தமிழகத்திலுள்ள பலப் பகுதிகள் (தமிழ் நிலப்பரப்பு) இன்று கேரளத்தினுள்ளும், கருநாடகத்திலும், ஆந்திரத்திலும், சிங்களப் பகுதியினுள்ளும் இருக்கிறது.
‘தமிழ்நாடு‘ என்று நாம் குறிப்பிடும்போது அது இன்றுள்ள அரசியல் எல்லைக்குட்பட்ட பகுதியைக் குறிக்கும்.
‘தமிழகம்’ என்று குறிப்பிடும்போது தற்போதுள்ள அரசியல் எல்லையை அது பொருட்படுத்தாது.
ஒரு மொழி, அதைப் பயன்படுத்தும் மக்களின் வாழ்வை பதிவு செய்கிறது. பல தலைமுறைகள் கடந்து, வாழும் முறை பண்பாடாக பரிணமிக்கிறது. பண்பாடு இலக்கியங்களில் பதிவேற்றம் அடைந்து நிலைப்பெற்று ஒரு பண்பாட்டுத் தொடர்சி ஏற்படுகிறது. அந்த மக்களுடன் வந்து சேரும் பிற இன மக்களும் அந்த மொழியின பண்பாட்டின் தாக்கத்திற்கு உள்ளாகி, தங்கள் மொழியை மறந்து, பின்னர் தங்கள் மொழியின அடையாளத்தையும் துறந்து வந்து சேர்ந்த மொழி அடையாளத்தை ஏற்பர். தனிக் குடும்பமாக குடிபெயர்பவர்கள் சில தலைமுறைகளில் மாறுவார்கள். கூட்டமாக குடிபெயர்ந்தால் இந்த மாற்றம் நிகழ பல நூற்றாண்டுகள் ஆகும்.
தொப்புள் கொடி உறவு என்பது தாய் சேய் உறவு. தமிழிலிருந்து தெலுங்கு, கன்னடம், மலையாளம் போன்ற மொழிகள் பிறந்தது என்று நாம் கருதுவதால் அம்மொழிகளுக்கும் தமிழுக்கும் தாய் சேய் உறவு அதாவது தொப்புள் கொடி உறவு இருப்பது என்பது பொருத்தம். அம்மக்கள் தெலுங்கர்களாக, கன்னடர்களாக, மலையாளிகளாக மாறுவதற்கு முன் தமிழர்களாக திகழ்ந்தார்கள் என்பது தமிழர்களின் எண்ணம். அதனால் திராவிட இனத்தைச் சேர்ந்த பிற திராவிட மொழியின மக்கள் தான் தமிழின மக்க்களின் தொப்புள் கொடி உறவுகள்.
ஈழத்தமிழன் தமிழனின் தொப்புள் கொடி உறவு அல்ல. ஈழத்தமிழன் தமிழனில் ஒரு பகுதி
புறத்தோற்றத்தை வைத்தும், மரபியல் கூறாய்வின் மூலமும், ஒருவன் திராவிட இனத்தைச் சார்ந்தவன் என்று எளிதில் கூறமுடியும். மனித பரிணாம மாற்றத்தை ஒப்பிடும்போது மொழியின் தோற்றமும் வளர்ச்சியும் மிக வேகமானது என்பதால் ஒரே மரபணுக்கூறுகளுடன் பல மொழியின மக்கள் இருப்பதும் இயல்பே. மரபினக்கலப்பு என்பதும் இயல்பான ஒன்றுதான். உலகில் உள்ள பெருமளவு இனங்களில் கணிசமான அளவில் மாற்று இன மரபணுக்கூறுகள் தென்படுவதாக அறிவியல் கூறுகிறது. மரபணு கலப்பு மனித குலத்திற்கு நல்லது என்றும் அறிவியல் கூறுகிறது. மரபணு பரிசோதனை செய்து ஒருவனின் இனத்தை நிர்ணயிப்பது, அதுவும் மேலைநாடுகளில் சொல்வதுபோல் ஒருவன் எத்தனை சதவீதம் எந்த இனத்தைச் சார்ந்தவன் என்று கூறுவது மனித மாண்பினைக் குறைப்பதாகும். இனத்தூய்மை போற்றுவது மனிதத்திற்கு எதிரானது. அதனால் மரபணுப் பரிசோதனை மூலம் ஒரு மொழியினத்தை அதன் மரபினத்தில உள்ள மற்ற மொழியின மக்களிலிருந்து வேறுபடுத்திக்காட்டுவது கடினம், தேவையற்றும் கூட.
தந்தையின் தாய் தந்தையர் – தாயின் தாய் தந்தையர். அதாவது பாட்டன் – பாட்டி, தாத்தா – ஆச்சி. பாட்டனின் தாய் தந்தையர் மற்றும் பாட்டியின் தாய் தந்தையர். அதாவது பூட்டன் – பூட்டி. பின்னர் பூட்டனின் தாய் தந்தையர். அதேப் போல் தாய் வழியிலும் உள்ள தாத்தா, ஆச்சியின் தாய் தந்தையர், பின்னர் அவர்கள் இருவரின் தாய் தந்தையர் . இப்படி இந்த கிளை விரிந்து கொண்டே போகும். இந்த முன்னோர்கள் கிளைத்தொடரில் சில தலைமுறைகளையே ஒருவன் அறிந்திருப்பான்.
ஒரு மனிதன் தன் முன்னோர்கள் கிளைத்தொடரில் ஒரு சில தலைமுறைகளையே அறிந்து வைத்திருப்பான். முன்னோர்கள் வரிசையில் பாட்டன், பூட்டன், ஓட்டன், உறவறுத்தான் என்று கூறுவார்கள். ஓட்டனுடைய தகப்பனை உறவறுத்தான் என்றுக் கூறக் காரணம் அவனைப்பற்றி நமக்கு அதிகம் தெரியாது. பெயர்கூட தெரிந்திருக்காது. உறவறுத்தான் மக்கள் வழி வாரிசுகள் என்று பார்த்தால் ஊரில் உள்ள பலபேர் உறவினராக இருப்பார்கள். அதனால் உறவறுத்தானுக்கு மேலுள்ள முன்னோர்கள் பொது முன்னோர்களாகக் கருதப்படுவார்கள். நாம் அறிந்திருக்கும் முன்னோர்கள் தொடர் தாண்டி சிலரை நாம் மூதாதையர்களாக அறிந்திருக்க கூடும். அவர்களில் சிலரை வழிபடுவும் செய்வார்கள. ….மூதாதையர்
தமிழன் எனும் சொல் பொதுப் பாலாக கையாளப்படுகிறது. தமிழன் எனும் சொல்லை ஆண்பாலாக கையாளும்போது தமிழச்சி எனும் சொல் பெண்பாலாக திகழ்கிறது. இத்தொகுப்பில் தமிழன் எனும் சொல்லுக்கு பன்மை தமிழர் எனும் சொல் அல்ல. தமிழன் எனும் சொல்லுக்கு பன்மை தேவைப்படும் இடத்தில் தமிழன்மார் எனும் சொல் கையாளப்படும்.
தமிழருள் பச்சைத் தமிழன், தூய தமிழன், சுத்தத் தமிழன் என்று சில அடைமொழிகளால் பிரித்து அடையாளம் காட்டப்படும் பழங்காலத் தமிழ்குடிமக்களின் குருதிவழித்தோன்றல் மட்டுமே இங்கு தமிழன்தமிழன் எனும் சொல் பொதுப் பாலாக கையாளப்படுகிறது. தமிழன் எனும் சொல்லை ஆண்பாலாக கையாளும்போது தமிழச்சி எனும் சொல் பெண்பாலாக திகழ்கிறது. இத்தொகுப்பில் தமிழன் எனும் சொல்லுக்கு பன்மை தமிழர் எனும் சொல் அல்ல. தமிழன் எனும் சொல்லுக்கு பன்மை தேவைப்படும் இடத்தில் தமிழன்மார் எனும் சொல் கையாளப்படும் என்று கொள்வோம். தமிழனைப் பிறரிலிருந்து வேறுபடுத்திக்காட்ட எந்த அடைமொழியும் தேவையில்லை.
